Kasu honetan konpasa hirukoa dugu eta doinua berezia da bere modulazio eta egituragatik, izan ere, danzanteen musikan ohiturik gaituen erregulartasunetik aldentzen da.
Erabilitako tresnak: sablea eta brokela
Musika San Lorentzoko gaiteroek moldatu dute dantzarako, baina Ricardo Fernández de Latorrek egindako Antología de la música militar de España (Fonogram 1972: 106 Ikus Bibliografia) izeneko musika militar bildumatik hartua da. Bilketa horretan esaten zaigunez, doinua Biblioteka Nazionalean dagoen “Cancion nueba. El Lairon Realista o Apologia del Graciosisimo Desgraciado. Layron Para forte-piano” izeneko eskuizkributik heldu da. Musika Lairón I-ekoa baino landuagoa da; hala ere, musika honek ere baditu kopla batzuk lagun, oraingoan alderdi errealista eta fueristatik eginak, obraren tituluak berak ikusgarri uzten duen moduan. Haratx zati bat:
San Lorentzoko Danzanteak Lairón II-ren hasieran
Argazkia: J.Gaminde
Se escribieron mil injurias En una y otra canción, lairón, Canten pues los Liberales ésta de lairón, lairón.
Atentando a los principios Del respeto y la atención, lairón, Cobardes se rebelaron Al Monarca y religión, lairón.
Pusieron forzadamente Al rey en consternación, lairón, De jurar lo que no pudo, Ni apoyó su corazón, lairón.
Se formaron las que cortes Llama todo ignorantón, lairón, Saliendo sus diputados Desd’el presidio al salón, lairón.
Dantza hau aurrez aurre dantzatzen da, bi ilaratan, ezpata eta brokelaz, Faginaren moduan, nahiz eta hori baino lasaiagoa den. Danzanteek euren ardatzaren inguruan ematen dute bira, ezpata eta brokelarekin txandaka kolpatuz. Lau leku aldaketa egiten dituzte, hasierakoaren kontrako lekuan amaitzeko.